Je hoeft maar met je ogen te knipperen en het Social Media landschap heeft weer een sprong voorwaarts gemaakt. Facebook, Twitter maken deel uit van en zijn niet meer weg te denken in het dagelijkse leven. Toch staan er de laatste tijd mensen op die Facebook en Twitter de rug toe keren. Zangeres Anouk twitterde nogal vervelend over de nieuwe cd van een collega. Helaas viel dat niet helemaal in goede aarde. Het Twitterbericht werd door massa’s mensen geretweet en geretweet en geretweet. De media pakte dit ook weer op. Een misschien wel onschuldig bedoelde tweet was ineens voorpagina nieuws. Gevolg was dat Anouk zich wezenloos schrok en zonder pardon haar Twitteraccount ophief.
Medio december las ik in het Parool een artikel van twee verslaggevers die zich afvroegen waarom ze geen tijd meer hadden om een boek te lezen en hun vrienden nauwelijks nog zagen. Ze waren te druk met Facebook. Ze riepen op voor herbezinning. ‘Tijd om af te kicken van Facebook en Twitter’. Niet veel later benoemde een reputatie management bureau als belangrijkste trend van 2012, ‘Ontnuchtering Social Media. Leven in de echte wereld maakt comeback’.
Social Media is een verslaving. Sta je voor de deur van een belangrijke klant, dan Twitter je dat nog snel met je volgers. Televisie kijken wordt een inspannende bezigheid. Want tegenwoordig maken we gebruik van een Second Screen App. Of te wel, we hebben een iPad op schoot liggen en Twitteren een programma als The Voice of Holland naar de Trending Topic van het moment.
Social Media is een dagtaak. Mensen zijn druk om er hun geregisseerde zelf te promoten. Terwijl merken er weer hun menselijkheid bewijzen. In de timeline van Facebook zijn vaak dezelfde mensen dominant. In de aandachtsmarkt zijn zij de vragende partij. Met hun updates, likes, vriendschapsverzoeken vragen zij voortdurend om een bevestiging. Vaak zit hier een element van wanhoop in. Ook wel het ‘friendly world syndroom’ genoemd. Plaats maar eens een ‘post’ in een vraagstelling . En zie wat en hoeveel reacties je krijgt dan wanneer je geen vraagstelling hanteert. Want waarom kan eigenlijk de Facebook duim alleen maar omhoog wijzen? En wat gebeurt er met je als je geen enkele reactie op je bericht krijgt?
Tijd dat de Social Media Psycholoog op staat.
