Misschien is het je al opgevallen, het is oorlog in Nederland. De krijgsheren van Albert Heijn, Jumbo en Lidl staan aan het front. Lijnrecht tegenover elkaar. AH gaat de strijd aan met Lidl. En Jumbo richt zijn pijlen op Albert Heijn. Gebeten door Lidl verlaagt AH van zo’n duizend artikelen de verkoopprijs. Jumbo pretendeert al tijden de goedkoopste in A-merken te zijn en laat zich de kaas niet van het brood eten. Lidl blijft Lidl en doet gewoon dat waar ze al jaren goed in zijn. Hoge kwaliteit, lage prijzen. Met eigen merken. Zie hier ons kruidenierslandschap anno 2013. Als het gaat om onze dagelijkse boodschappen maken drie grote spelers de dienst uit in Nederland. Jaarlijks wordt er op prijsniveau al wel een kleine strijd gevoerd. Dan gaan er zo’n 300 artikelen in de afprijzing. Daar staat tegenover dat ook heel veel artikelen in prijs worden verhoogd. Het feit dat de prijsverlagingen nu wat groter aangepakt worden is niets nieuws. Eens in de tien jaar zoeken Nederlands grootste kruideniers de loopgraven op. Gewoon om even te laten zien wie de dienst uit maakt. Nog wel.
Met mooie praatjes redden de supermarktgrootheden het in ons land niet. Voor de beste service, mooiste winkel en het meest uitgebreide assortiment zijn wij Hollanders niet gevoelig. Voordeel, goedkoop boodschappen doen. Dat is wat wij willen. Gewoon iedere dag. Maar wat is goedkoop? Winnen wij consumenten iets met deze prijzenoorlog? Vandaag en morgen wel. Maar op de lange termijn schieten we er bar weinig mee op. De prijsverlagingen worden gewoon door ons zelf gefinancierd. Wij, de consument. Want blijkbaar hebben wij dus al die jaren daar voor teveel betaald voor ons potje jam. Waarom kan het nu wel ineens stukken goedkoper? En dan mogen de prijzen van een potje Hak of pak Chocomel nu wel verlaagd worden, bij de kassa ziet het kassabonnetje er onder aan de streep niet veel voordeliger uit. Want tegelijkertijd met het voordeeltje van vandaag betaal je ineens iets meer voor je verse aardbeitjes en je koteletjes. Zonder dat je het zelf in de gaten hebt. Weet jij wat de echte dagprijs is van vers?
Rond de feestdagen begraven de supers hun strijdbijl en betalen wij gewoon weer de volle mep voor een liter IceTea. Als je denkt dat de strijdbijl zo aan het eind van het jaar begraven is kom je bedrogen uit. Achter de schermen gaat de strijd voort. Maar dan bloed de producent. Met licht gestegen markt- en omzetaandelen draaien de grutters de fabrikanten om de oren. De kruidenier heeft volgens eigen zeggen genoeg geleden. De inkoopprijzen moeten omlaag. Fabrikanten zullen zich op de barricades werpen en niet toegeven aan lagere inkoopprijzen. Unilever en DE Master Blenders roepen hun vrachtwagens die vol geladen op weg zijn naar Albert Heijn terug. Leveranciers stoppen met leveren. ‘Als we er dan toch niets meer aan verdienen’. Met als gevolg lege schappen. En zo worden wij consumenten wederom in een oorlog meegezogen die alleen maar verliezers kent.
